ലോക്ക് ഡൗൺ
" ഇതെന്താ.."
" ഇന്നും മുരിങ്ങാ കറി തന്നെയാണോ.. എനിക്കൊന്നും വേണ്ട ചോറ്.."
എന്നും പറഞ്ഞ് ശരീഫ് എഴുന്നേറ്റ് പോയി.
" ഉപ്പാക്ക് പണിയൊന്നും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ലേ മോനേ.."
എന്ന് ആമിനത്ത പറയുമ്പോഴേക്കും അവൻ റൂമിൽ കയറി കതകടച്ചിരുന്നു.
"ഇങ്ങളെങ്ങനെയെങ്കിലും കുറച്ച് പണം സംഘടിപ്പിക്ക് മനുഷ്യ..
ഇന്നും ഓൻ ഒന്നും തിന്നിട്ടില്ല.."
വീട്ടുമുറ്റമൊക്കെ ക്ലീൻ ചെയ്യുന്ന ഹമീദ്ക്കയെ നോക്കി ആമിനത്ത പറഞ്ഞു.
` അല്ലെടി നിനക്ക് അറിയില്ലെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ. വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയാ തന്നെ പോലീസുകാരുടെ അടി ഒറപ്പാ.. എന്നിട്ടും നീ എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ.."
" എങ്കിലും എത്ര നാളെന്ന് കരുതിയാ ഇക്ക ഇങ്ങനെ..
എനിക്കൊന്നും ഇല്ലേലും കൊയപ്പമില്ല..
മോൻ തിന്നാതിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോ മനസ്സ് പിടക്കുവാ.."
" അതോണ്ടല്ലേ.."
ആമിനത്ത ഹമീദ്ക്കയോട് ക്ഷമാപണം നടത്തി.
" നീ എന്തേലും കഴിച്ചോടാ.. ഇവിടെ ചക്കക്കുരു ജ്യൂസാ.."
" പൊളി സാനം. ."
വെറുതെ ഇരുന്നു ബോറടിച്ച് , ആദിലിനെ വിളിച്ചപ്പൊ ശരീഫിന് കിട്ടിയ മറുപടി അതായിരുന്നു.
" എന്നാൽ കുറച്ച് ഇങ്ങോട്ടൊക്കെ കൊണ്ട് വാടാ.. ഞാൻ ഇന്നും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല.."
പോടാ , ഇന്നലെ കിട്ടിയ അടിയുടെ വേദന ഇനിയും മാറീട്ടില്ല.. അപ്പോഴല്ലേ...
" മാത്രോല്ലാടാ ഇപ്പൊ ആരെല്ലാ പൊറത്തിറങ്ങുന്നേ എന്ന് നോക്കാൻ പോലീസുകാര് ട്രോണും മറ്റ് സംവിധാനങ്ങളുമൊക്കെ ഏർപ്പെടുത്തീന് പോലൂ.."
"ഹമീദ്ക്കാ.."
" എന്താ മക്കളെ പതിവില്ലാതെ ഈ വഴിയൊക്കെ.."
" ഇത്ത ഇതകത്ത് വെച്ചേ.."
" എന്തായിത്.."
" അത് കൊറച്ച് ഭക്ഷണ സാധനങ്ങളാ..
ലോക്ഡൗണായത് കൊണ്ട് എല്ലാരും വീട്ടിലിരിക്കുവല്ലേ.. അതോണ്ട് പള്ളികമ്മറ്റിക്കാര് എല്ലാ വീട്ടുകാർക്കും അത്യാവശ്യ സാധനങ്ങൾ നൽകാമെന്ന് വെച്ചു..."
"നിങ്ങളെ പടച്ചോൻ അനുഗ്രഹിക്കും മക്കളെ...."
ആമിനത്ത മനസ്സറിഞ്ഞ് ദുആ ചെയ്തു.
" എന്നാൽ നമ്മളിറങ്ങട്ടെ.. അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലൊക്കെ കൊടുക്കാനുള്ളതാ.."
എന്നും പറഞ്ഞ് അവർ വീട് വിട്ടിറങ്ങി.
അവർ കൺവെട്ടത്തിൽ നിന്ന് മായുന്നത് വരെ ആമിനത്ത അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
✍️ സഹദ് ഷാ